espazo indómito

...aquí nada é froito da casualidade, senón da premeditación... da premeditación sen límites de tolemia, de creatividade, de espontaneidade... premeditado = intencionado... boa viaxe polo espazo indómito... benvido a unha viaxe a ningures...

2/14/2006

unha de teimas con doble de ketchup

Dende Bouzafría me convidaron a recompilar as miñas teimas... e teño que admitir que resulta complexo de plasmar só en 5 parágrafos as que son, pero aí van:
1. mirar para os pés en canto saio pola porta por temor a un dos meus traumas dende nena... saír da casa en zapatillas.
2. deixar sempre algo no plato ou no fondo do vaso... é horrible, seino, pero par mín case inevitable agás se é chocolate
3. empezar un proxecto nun folio en branco aínda que despois o remate escribindo en calquera sitio, até nunha servilleta de bar.
4. buscar no espello ese pasmoso parecido que din que teño coa miña nai... e non atopo
5. conseguir que sorrían unha vez ao día polo menos todas as persoas do meu contorno

1 Comments:

At 14/2/06 22:23, Blogger Lúa Neghra said...

Unha vez con sete anos fun a unha festa do ateneo ferrolán toda mona e con sapatillas... Encántame a quinta! Hai alguén con quen xa o consigues... Aínda na outra esquina da mesa. :*

 

Publicar un comentario

<< Home