a "cuestion" de hai seculos

Amigo Hamlet, pode ser que agora foses así:
Fillo de pais divorciados e arrexuntados de novo.
Con móbil de última xeración, e blog de seu para manifestar a túa rabia, por mor dunha vida chea de caprichos e pouco agarimo.
Os días, con mamá e o causante da separación, no piso "art decó" da capital.
As fins de semana, con papá, montando no "quad" e xogando á "play" no chalé da aldea.
Viaxes de intercambio a países europeos.
Comida rápida e colesterol.
Películas de culto e Dan Brown na mesiña de noite.
Concertos e macrofestas.
Só nas túas angurias (non quererás ter moza), só no teu delirio, até finar, a causa dunha sobredose de cocaína adulterada...
Creo que me estou a pasar pouquiño contigo... despois de todo, tiñas un senso da lealdade e da honra demasiado grandes para rematar así... non sí?
Contextos que acollen aos milleiros de Hamlets do mundo.
Gocei moito da adaptación de Lino Braxe.